Λυτρωσει ( τασεις φυγεις - εξαφανισμου)

Επιδει συχνα νιωθω διαδοφα οπως φοβος, νευρα και γενικος αισθηματα ,συναισθηματα ,καταστασεις γουσταρω να τα παρουσιαζω μεσα απο ιστοριες αυτο που νιωθω τωρα ειναι τασεις μα πολλες τασεις φυγεις θελω να παω καπου δεν με νοιαζει που παρα μονο να γλυτωσω απο τον απαισιο θωρυβο του κομπεσερ και τους γειτονες να μπορω να ορλιαξω με την ησυχια μου ...


Το ενοιωθα . Ηρθε η ωρα . Με καλουσε .ενοιωθα την μυρωδια του μεσα στην σαπιλα της πολης ,στον βρομικο αερα της.Το εβλαπα απο μακρυα και ομως δεν μπορουσα να το φτασω.. Η ωρα ηταν 3 .Τα σκεφτομουνα να κινιουνται απο τον ανεμο ... Τι ωραια που ευωδιαζε εκει ο ανεμος.
Πευκο.Ελια.
Αποκυμηθηκα. Ωρα 11 ο εφιαλτης αρχισει..Το κομπρεσερ χτυπαει μεσα στο κεφαλι μου .Ποναω. Φερνει την μορφη μια κακια, ασχημης,γριας μαγγισας που μαγιρευει το ζωμο της.Πεταγομαι.Το δωματιο ειναι αδειο.
-Σκατα, λεω. Aκουω μικρους ψυθιρους.Γυριζω στην πορτα.
-δεν το πιστευω ,δεν ειναι δυνατων.Ονειρο .
-Ηρθατε επιτελους σας περιμενα καιρο.
Δεν μου μηλανε.κινουνται μονο κατω απο την πορτα μου και κατευθηνονατι σε μενα. Μπενουν μεσα μου. περναν απο το χερι μου και χανονται στο σωμα μου.
Τωρα το νοιωθω.Φωτα. πρασινα,ροζ ολες η αποχρωσεις του μοβ και ξεθοριαζουν εφτασα το καταλευκο..
Την βλεπω ειναι τεραστια , πελωρια οπως την φανατζομουν .Κατασπρη με καταξανθα μαλια ως τα γονατα..
Με ματια που λαμποκοπουν .
-Σε νοιωθω επιτελους το ηξερα .ΕΙΣΑΙ Η ΛΥΤΡΟΣΗ ΜΟΥ.